♥♥♥♥Yine Yeniden Cupcakeler ve Minik Bir Veda

Beni yalnız bırakmayan gribime birde hevesle başlayıp yarım bırakılan işlerin ağırlığı eklenince bu haftayı evde geçirdik.Eh benim gibi biri için zor olsa da bu haftayı da hastalığı da atlattık.

Bu ciciler kayınvalidem tarafından yapılmış olup uzunca bir süredir benim amerikan servis dikmemi bekliyorlardı.(Bir adet cupcake in yaprağının olmadığına dikkatinizi çekmez isterim.Eksik yaprak nerede derseniz minnoş İpek Hanım saniyeler içinde kendisini yedi:))

Fırsattan istifade bende çift katlı amerikan servisler dikip ,köşelerine cupcakelerimi iliştirdim.Artık cupcakelerim çatal ve bıçağıma yuva oldular.

Pazar sofrasında anneciği karşılayacak kendileri:))

Fotoğraflar vakitsizlikten aceleye geldi,daha güzel karelerle tekrar karşınıza çıkacak kendileri.:)Ben çok sevdim umarım sizde sevmişsinizdir.

Belki bir süre buralara uğrayamam diye düşündüm.Zira pazartesi minik bir operasyon geçireceğim .Sağ elimde doktorumun ''hemanjiom'' diye adlandırdığı bir kitle taşıyorum.Yeni tanışıklığımız yok aslında.Kendisiyle tanıştığımızda ben henüz 7 yaşımda idim.
Hani çocuklar yüksek yerlere çıkıp yürümeye bayılırlar ya ; bende o çocuklardandım işte.Sitemizi çevreleyen duvarın üzerinden avucumun üstüne düştüğümü dün gibi hatırlıyorum.İşte o gün geldi ''hemanjiom ''beni ziyarete.Yani demem o ki anneler çocuklarınıza dikkat edin olur  mu?

Peki biz 18 sene boyunca hiçbir şey yapmadık mı ?Yapmaz mıyız!! 4 defa girip çıkmışlığım var sevimli ameliyat odasına.Bana göre ''büyük'' doktorlarıma göre ''minik'' operasyonlardı işte.

Ne yazık ki bu ''hemanjiom'' denilen arkadaş pek ayrılmak istemedi benden.Tam bitti gitti ,vedalaştık derken üzüm tanesi gibi çoğalarak yeniledi kendini ve eski yerine yeniden yerleşiverdi.

Ameliyat masasına yatanlar bilirler ki ,ameliyat olmak en kolay kısmı işin.Asıl zorluğu iyileşme sürecine kadar geçen kısmı.Ben de o süreci 4 kez yaşadığımdan ,5.yi 2 senedir ertelemekteydim.Sağ elimi kullandığım için de  bununla beraber yapmak istediğim birçok şeyi de erteledim..

Tabi ki şükrediyorum halime ve asla isyan etmiyorum.Benim derdim ne ki ,Allah hiçbirimize dermansız dert vermesin.

Şimdi çok daha farklı bir yöntem bulduk.Pazartesi anjiyo yapıp bu yöntemi uygulayıp uygulayamayacaklarına karar verecekler.Bu süreçte beni de dualarınızda eksik etmeyin emi?

Unutmadan eklemek istedim beni takip edenler bilir ki ben bloğumda üzücü olaylardan bahsetmekten yana değilim.Yanlış anlaşılma olmasın üzülerek gitmiyorum ,aksine mutlulukla gidiyorum ve öylede döneceğim.

                                                              Görüşene dek sevgiyle kalın...